Democratische Republiek Congo, deel 1


          
Het grenskantoor, met stevige slagboom, van DRC. En 's morgens om 08:00 uur
wordt er door de douaniers een flinke beker palmwijn gedronken.
  Wij hebben de nacht doorgebracht vlak voor de grens.
     
 
Het landschap blijft het zelfde, kleine struiken en in de dalen
wat palmen en hogere loofbomen.
  Ook de weg blijft het zelfde, nee het wordt zelfs nog slechter.
     
 
De schoolkinderen hadden ons snel in de gaten en ze komen met drommen op ons
af stormen.
  Langs een beekje groeit een prachtig bamboebos.
     
 
Waterval waar een (poep) luchtje aan zat.   Er zijn aardig wat riviertjes en beekjes...
     
 
...en daar is de begroeiing weelderig.   Ben je 100 meter van de rivier weg, dan is alles weer net zo kaal.
In regenseizoen is de weg gewoon een rivier.
     
 
Tegenhangen helpt niet hoor!   Eindeloos heuvels.
     
 
En eindeloos slechte wegen    
     
 
Het kan nog slechter. Voor onze Alpenfreunden er langs kunnen, hebben we eerst
een deel van de weg af moeten graven en een geul vol moeten gooien.
     
     
 
Nu kunnen ook Robert en Maria er langs, zonder op de grond vast te komen zitten.   Aangezien bijna alle andere wild al is opgegeten, staat dit nu op het menu: zwaluw.
     
 
Tussen twee heuveltoppen in spannen ze een enorm net.
Wij konden het niet laten deze arme zwaluw te bevrijden.
  Nog meer heuvels en geulen in de weg.
     
 
Stoere truck.   Uitgespoelde heuvels.
     
 
En weer een groen dalletje.   Het zoveelste enorme gat in de weg...
     
 
...waarbij onze Alpenfreunden net niet met de bumper op de grond klappen.   Mooi stukje landschap en een fatsoenlijke brug.
     
 
Brand op het kerkhof. Of zullen ze hier ook de crematies doen?   De twee wijzen...
ze bespreken of ze zich nu wel of niet moeten melden bij de douane, als we morgen in
Luozi aankomen. Mooi uitzicht over de Congo rivier.
     
 
Bushcamp op een heuveltop, waarbij we over de rivier uitkijken.   Hij is echt enorm, de Congo.
     
 
En daar komt ons pontje. Er kunnen net twee lichte vrachtwagens of 4 auto's op.   Door de lage waterstand van de rivier kan de pont niet dichter aan wal komen en
moet je over losse rijplaten, die onder de waterspiegel liggen, de boot oprijden.
     
 
En toen waren Karl en Susanne aan de beurt.    
     
 
    Deze ferry functioneert een stuk beter dan die bij Banjul, over de Gambia Rivier.
     
 
El Capitano wil ook graag op de foto.   Een overvloed aan water. Het is echter helaas zo vervuild, dat zelfs de lokalen
het niet kunnen drinken.
     
 
En dan moeten we er weer af. Onze Alpenfreunden zijn al aan wal en zouden ons
filmen bij het afrijden. Maar nee, dat mag weer eens niet van de politie. Je mag geen
staatseigendommen, zoals de ferry of bruggen, filmen of fotograferen.
  In dit deel van Congo zie je af en toe weer eens bushmeat langs de weg te koop hangen.
Toch moet het redelijk schaars zijn, wij hebben in beide Congo's, op wat vogels na, geen dier
gezien.
     

Dem. Rep. Congo deel 2